เนื่องจากความเสียหายที่เกิดกับชิ้นงานนั้นมีความมากน้อยแตกต่างกัน โดยปกติในแต่ละชิ้นส่วนของตัวรถจะมีการแบ่งเป็น 4 ส่วน เช่นฝากระโปรงหน้า ถ้าความเสียหายที่เกิดขึ้นประมาณ 2 ส่วน หรือตั้งแต่ 40% ขึ้นไป การซ่อมชิ้นงานนั้นอาจจะไม่สามารถทำให้กลับมาดีดังเดิมได้ ดังนั้นทางประกันภัยก็จะยอมให้เปลี่ยนอะไหล่แทนการซ่อม ซึ่งในแผลที่มีลักษณะที่ก้ำกลึ่งก็จะมีการคุยกันระหว่างประกันภัยกับอู่ถึงการเปลี่ยนว่าควรไม่ควรอย่างไร โดยในการตัดสินใจว่าจะเปลี่ยนหรือไม่นั้นอายุของรถคันที่ซ่อมก็ถือว่าเป็นส่วนประกอบหนึ่งในการตัดสินใจ คือถ้ารถอายุไม่เกิน 3 ปี โอกาสที่จะได้รับการเปลี่ยนอะไหล่ก็จะมีมากกว่ารถที่อายุมากกว่า ในแผลลักษณะเดียวกัน เนื่องจากหลักที่ว่าการชดใช้ในทางประกันนั้นจะชดใช้ให้ใกล้เคียงความเป็นจริงในสภาพที่เสียหายมากที่สุด ดังนั้นถ้าเป็นรถยนต์ที่มีอายุการใช้งานมากความเสื่อมของรถก็ย่อมมีมากตามไปด้วย ทางประกันจึงมักให้ซ่อมมากกว่าเปลี่ยนในแผลที่ยังสามารถซ่อมแซมได้ นอกจากแม้ว่าจะให้เปลี่ยนก็ตาม ก็ต้องดูว่าเป็นการเปลี่ยนเช่นไรด้วย คือเปลี่ยนอะไหล่แท้ หรือเปลี่ยนอะไหล่เทียม